Publiczny plac zabaw to miejsce przeznaczone do rekreacji dzieci, w którego skład wchodzi wyposażenie i nawierzchnia zdefiniowane w wieloczęściowej Normie PN-EN 1176 „Wyposażenie placów zabaw i nawierzchnie”.

Oprócz urządzeń, do placu zabaw należą także miedzy innymi:

• wyposażenie dodatkowe, jak ławki, tablica regulaminowa, kosze na śmieci, oświetlenie

• zieleń

• ogrodzenie zamontowane w jego bezpośrednim sąsiedztwie

Plac zabaw to także sala zabaw, czyli wewnętrzny plac zabaw.

Cały sprzęt będący wyposażeniem sali zabaw także powinien być zgodny z Normą PN-EN 1176. Nie powinno się umieszczać na ich terenie plastikowych zabawek aktywizujących podlegających normie PN-EN 71-8 i PN-EN 71-14, oznaczonych znakiem CE – plastikowych zjeżdżalni i huśtawek, a także wolnostojących trampolin.

Publiczny plac zabaw to taki, który znajduje się w miejscu publicznym, czyli na terenie parku, skweru, na terenie należącym do miasta, gminy, szkoły, przedszkola, restauracji, pensjonatu, wspólnoty lub spółdzielni mieszkaniowej. Również tzw. zamknięte osiedla traktowane są jako miejsca publiczne, zatem powinny na ich terenie znajdować się place zabaw zgodne z normą PN-EN 1176.

W kontekście placów zabaw często pojawia się norma PN-EN 1177. Dotyczy ona metod wyznaczania amortyzacji uderzenia dla nawierzchni , które są inne niż wymienione w Normie PN-EN 1176-1, czyli nawierzchni naturalnych (piasku, żwiru, kory itp.), co do których Norma wskazuje konkretne frakcje/wielkości. Więcej na temat nawierzchni przeczytasz TUTAJ.